Proces obróbki cieplnej rur stalowych o wysokiej precyzji

Proces
Piece hartownicze próżniowe do hartowania próżniowego dzielą się na dwa typy ze względu na metody chłodzenia: hartowanie w oleju i hartowanie w gazie, a także dzielą się na typy jednokomorowe i dwukomorowe w zależności od liczby stanowisk.Piec 904 Mountain/Weidao należy do pieców o pracy okresowej.Piece próżniowe do hartowania oleju są dwukomorowe, z elektrycznymi elementami grzejnymi zamontowanymi w komorze tylnej i rowkami olejowymi umieszczonymi poniżej komory przedniej.Po nagrzaniu i zaizolowaniu obrabiany przedmiot jest przesuwany do przedniej komory.Po zamknięciu środkowych drzwi do przedniej komory wprowadza się gaz obojętny w ilości około 2,66% 26-krotnie;LO ~ 1,01% 26 razy;10 Pa (200-760 mm słupa rtęci), dodać olej.Hartowanie w oleju może łatwo spowodować uszkodzenie powierzchni przedmiotu obrabianego.Ze względu na wysoką aktywność powierzchniową, pod wpływem krótkotrwałego filmu olejowego w wysokiej temperaturze może nastąpić znaczne nawęglenie cienkowarstwowe.Dodatkowo adhezja sadzy i oleju do powierzchni nie sprzyja uproszczeniu procesu obróbki cieplnej.Rozwój technologii hartowania próżniowego polega głównie na rozwoju pieców hartowniczych chłodzonych gazem o doskonałej wydajności i pojedynczej stacji.Wspomniany piec dwukomorowy może być również stosowany do hartowania w gazie (chłodzenie strumieniem powietrza w komorze przedniej), jednak praca typu dwustanowiskowego utrudnia wytwarzanie dużych ilości wsadu do pieca, a także łatwo jest spowodować obrabiany przedmiot odkształcenie lub zmienić orientację przedmiotu obrabianego, aby zwiększyć odkształcenie hartownicze podczas ruchu w wysokiej temperaturze.Jednostanowiskowy piec hartowniczy chłodzony powietrzem jest chłodzony poprzez chłodzenie strumieniowe w komorze grzewczej po zakończeniu ogrzewania i izolacji.Szybkość chłodzenia w przypadku chłodzenia powietrzem nie jest tak duża jak w przypadku chłodzenia oleju, a także jest niższa niż izoterma i stopniowane hartowanie stopionej soli w tradycyjnych metodach hartowania.Dlatego ciągłe zwiększanie ciśnienia w komorze chłodzenia natryskowego, zwiększanie natężenia przepływu i stosowanie gazów obojętnych, helu i wodoru o masie molowej mniejszej niż azot i argon, stanowią obecnie główny nurt rozwoju technologii hartowania próżniowego.Pod koniec lat 70. ciśnienie chłodzenia azotu zwiększono z (1-2)% 26-krotnie;Zwiększ 10Pa do (5-6)% 26 razy;10Pa, co sprawia, że ​​wydajność chłodzenia jest zbliżona do chłodzenia oleju przy normalnym ciśnieniu.W połowie lat 80. pojawiło się hartowanie w gazie pod bardzo wysokim ciśnieniem, przy użyciu (10–20)% 26 razy;Do praktyki przemysłowej wszedł hel o ciśnieniu 10 Pa, o wydajności chłodniczej równej lub nieco większej niż hartowanie w oleju.Na początku lat 90. przyjęto 40% 26 razy;Wodór o ciśnieniu 10 Pa, który ma zdolność chłodzenia bliską hartowaniu w wodzie, jest wciąż na wczesnym etapie rozwoju.Kraje rozwinięte przemysłowo osiągnęły wysokie ciśnienie (5-6)% 26 razy;10. Główną częścią jest hartowanie w gazie Pa, podczas gdy związek między prężnością pary (wartość teoretyczna) a temperaturą niektórych metali produkowanych w Chinach jest wciąż na etapie ogólnego hartowania pod ciśnieniem (2% 26 razy; 10 Pa).

Wynikiem jest krzywa procesu hartowania poprzez nawęglanie próżniowe.Po ogrzaniu do temperatury nawęglania w próżni i utrzymaniu jej w celu oczyszczenia powierzchni i aktywacji, wprowadza się rzadki gaz wzbogacający nawęglanie (patrz obróbka cieplna w kontrolowanej atmosferze) i infiltrację przeprowadza się pod podciśnieniem około 1330 Pa (10T0rr).Następnie gaz zostaje zatrzymany (rozprężony) w celu dyfuzji.Precyzyjna rura stalowa hartowana po nawęglaniu wykorzystuje jednorazową metodę hartowania, która najpierw odcina zasilanie, przepuszcza azot w celu schłodzenia przedmiotu obrabianego do punktu krytycznego A poniżej, powodując wewnętrzną zmianę fazy, a następnie zatrzymuje gaz, uruchamia pompę i podnosi temperaturę.