Zgodnie z wymogami przepisów dotyczących ramy, konstrukcja samochodu wyścigowego musi obejmować dwie klatki bezpieczeństwa ze wspornikiem, przednią przegrodę z układem nośnym i konstrukcją buforową oraz boczną konstrukcję antykolizyjną, czyli pierścień główny, pierścień przedni , skośna podpora klatki bezpieczeństwa i jej konstrukcja wsporcza, boczna konstrukcja antykolizyjna, przegroda przednia i system wsporczy przegrody przedniej.Wszystkie zespoły ramy mogą przenosić obciążenie systemu zabezpieczającego kierowcę na konstrukcję podstawową.Jednostka ramowa odnosi się do najkrótszych, nieciętych i ciągłych pojedynczych łączników rurowych.Jedną z funkcji ramy jest wytrzymywanie różnych obciążeń pochodzących z wnętrza i z zewnątrz pojazdu, jednak właściwości mechaniczne różnych materiałów znacznie się od siebie różnią, co utrudnia projektantom i sędziom określenie, czy nośność ramy spełnia normy.Stal stopowa to stop żelaza i węgla powstały w wyniku dodania odpowiedniej ilości jednego lub więcej pierwiastków stopowych do zwykłej stali węglowej.Dodając różne elementy i stosując różne techniki przetwarzania, można uzyskać specjalne właściwości, takie jak wysoka wytrzymałość, wysoka wytrzymałość, odporność na zużycie, odporność na korozję, odporność na niskie temperatury, odporność na wysoką temperaturę i brak magnetyzmu.A pełne imię i nazwisko naszego bohatera to rura 30CrMo, znana również jako rura stalowa 4130.Ma wysoką wytrzymałość i wytrzymałość, dobrą hartowność i średnicę hartowności 15-70 mm w oleju.Stal ma dobrą wytrzymałość termiczną, wahającą się od 500 ˚ poniżej C, ma wystarczającą wytrzymałość w wysokiej temperaturze i dobre właściwości spawalnicze.
4130 klasy krajowej 30CrMo to stal stopowa zawierająca chrom i molibden, o wytrzymałości na rozciąganie na ogół powyżej 750 MPa.Na rynku najczęściej spotykane są batony i grube blachy.Do wykonania ramy roweru zostanie użyta cienkościenna rura stalowa 4130.Jest to odłączany zespół rur stalowych.Wykonany jest z ciągnionych na zimno rur bez szwu ze stali węglowej, giętych i montowanych jedna po drugiej zgodnie z obrysem wnętrza wagonu.Jeśli zdejmiesz karoserię, zobaczysz metalową klatkę wykonaną z kilku stalowych rur.Dlatego Hongkongowie nazywają to również „klatką bezpieczeństwa”.Dzięki tej cennej diamentowej zbroi nawet jeśli pojazd przewróci się kilka razy, a jego wygląd zewnętrzny będzie nie do zniesienia, kierowcy wewnątrz nadal będą bezpieczni i zdrowi.Materiał rur stalowych i odporność na skręcanie zastosowane w ramie stabilizującej zależą od ciężaru nadwozia pojazdu i generalnie muszą być w stanie wytrzymać uderzenie przekraczające dwukrotność masy nadwozia pojazdu.Ponieważ nawierzchnia toru wyścigowego jest stosunkowo płaska, prawie nie ma luki.Natomiast w przypadku rajdu po górskiej drodze i wyścigu przełajowego w dzikim przewróceniu obrażenia ciała będą większe.Dlatego wytrzymałość klatki bezpieczeństwa do wyścigów rajdowych i przełajowych jest większa, a struktura łączników rurowych jest gęstsza.Profesjonalnie zamontowana rama stabilizująca nie tylko radzi sobie w nieoczekiwanych sytuacjach, ale także zwiększa wytrzymałość i zapobiega skręcaniu się nadwozia pojazdu.Na przykład, łącząc kilka pozycji spawania klatki bezpieczeństwa z przednimi i tylnymi siedzeniami amortyzatorów, nawet jeśli pojazd często podskakuje, część siły uderzenia z podłoża zostanie rozproszona na klatkę bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę nadwozie pojazdu.
4130 był używany głównie w przemyśle lotniczym, jednak od początku do połowy lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy wszedł do konstrukcji podwozia wyścigowego, sytuacja zaczęła się zmieniać.Podobnie jak w przemyśle lotniczym, na przestrzeni lat stopniowo rozwijano zastosowanie 4130 jako głównego materiału konstrukcyjnego podwozia w wyścigach.W tamtym czasie wielu kierowców wyścigowych kwestionowało zdolność spawania 4130, ponieważ spawanie TIG jest bardzo nową technologią, a większość producentów używa lutowania twardego do spawania tego materiału.Dopiero w 1953 roku firma Boeing Aircraft Company zarejestrowała i rozpoczęła spawanie metodą TIG swojej konstrukcji 4130.Nie da się określić podwozia pierwszego samochodu 4130, ale prawdopodobne jest, że po raz pierwszy zastosowano go w wyścigach samochodowych, takich jak samochód SCCA, samochód top Fuel, IndyCar czy Formuła 1.
W połowie lat pięćdziesiątych wiele samochodów wykonanych z modelu 4130 rywalizowało w zawodach uznawanych przez SCCA na wielu poziomach.W 1953 roku firma Forest Edwards wyprodukowała Edwardsa/Blue Speicala, używając zniszczonego, 51-letniego sedana Morris i modelu 4130. Charles Hall pojedzie swoją „małą koparką”, aby wygrać zmodyfikowane mistrzostwa Pacific Coast klasy SCCA H, w których zastosowano ramę trapezową o wymiarach 1,25 cala × A wykonane z 0,030 cala 4130.
Dragmaster Dart: Dodd Martin i Jim Nelson wraz ze swoim Dragmasterem Dartem założyli firmę Dragmaster Company w Carlsbad w Kalifornii około 1959 lub 1960 roku. Znajdują się w czołówce technologii wyścigowej i zdobyli nagrodę „Najlepszy projekt” w krajowym konkursie NHRA.W niecały rok od otwarcia Dragmaster rozpoczął produkcję podwozia o nazwie „Dart”, które jest wykonane z dwóch materiałów: 4130 i stali miękkiej.
W 1965 roku zadebiutował Brawner Hawk, tylny silnik wykonany z 4130, prowadzony przez Mario Andrettiego.Brawner Hawk został zbudowany przez legendarnego mechanika Clinta Brownera i jego ucznia Jima McKee.Został zaprojektowany w oparciu o Copper Climax, pierwszy samochód z silnikiem z tyłu, który w 1961 roku wjechał na linię startu 500 mil w Indiach, prowadzony przez dwukrotnego mistrza Formuły 1 Jacka Brabhama.W tym samym roku pod wodzą Mario Braun Hawk odniósł wielki sukces.Podczas Grand Prix Husserla rozgrywanego na torze Indianapolis Circuit Park Mario zdobył pięć pierwszych miejsc w czterech konkursach kwalifikacyjnych, jedno pole position i pięć pierwszych miejsc, a także swoje pierwsze zwycięstwo w USAC.Zdobył także mistrzostwo USAC w sezonie 1965 i debiutanta roku 500 Stark Wetzel w Indianapolis w 1965 roku.
Pod koniec lat sześćdziesiątych i na początku siedemdziesiątych Dennis Klingman i Wyatt Swaim z Lincoln Electric udali się do Europy, aby uczyć producentów samochodów Formuły 1, jak spawać rury metodą TIG 4130 zamiast lutować.Pod koniec lat 70. 4130 stopniowo wejdzie w inne formy konkurencji.Około 1971 roku Jerry Weeks Baker wyprodukował nową klatkę, używając 4130 w swoim samochodzie Austin Healy Sprite i brał udział w uznawanych przez SCCA zawodach.W tamtym czasie przepisy SCCA zezwalały na użycie stali 4130, ale nie było to zalecane, ponieważ spawanie było trudne.Później Jerry zbudował dla Dona Edmondsa minisamochód 4130, aby wziąć udział w wyścigu uznanym przez American Automobile Association (USAC).Około 1975 roku USAC zastrzegło, że 4130 może być używany pod warunkiem, że znajduje się w znormalizowanym stanie.
Pod koniec lat siedemdziesiątych wiele agencji certyfikujących zaczęło wymagać stosowania klatek bezpieczeństwa wyprodukowanych w modelu 4130 w przypadku najwyższej konkurencji.12 grudnia 1978 roku SFI zastrzegło, że wszystkie podwozia pojazdów zasilanych paliwem najwyższego poziomu muszą być wykonane z materiału 4130.SFI to organizacja non-profit, której celem jest publikowanie standardów dotyczących profesjonalnego/wydajnego sprzętu samochodowego i wyścigowego oraz zarządzanie nimi.Do 1984 roku SFI zastrzegło również, że śmieszne samochody muszą być produkowane z użyciem 4130.
Czas publikacji: 18 lipca 2023 r